मूलम्-
स जातो येन जातेन याति वंशः समुन्नतिम् ।
परिवर्तिनि संसारे मृतः को वा न जायते॥१५॥
पदविभागः-
सः जातः येन जातेन याति वंशः समुन्नतिम् । परिवर्तिनि
संसारे मृतः कः वा न जायते॥१५॥
अन्वयः-
येन जातेन वंशः समुन्नतिं याति सः जातः। परिवर्तिनि संसारे
कः वा मृतः, (कः च) न
जायते॥१५॥
प्रतिपदार्थः-
येन जातेन = यस्य जन्मना;
वंशः = आत्मकुलं;
समुन्नतिं = ख्यातिं, औन्नत्यं च;
याति = भजते, प्राप्नोति; सः;
जातः =
सुजातः;
परिवर्तिनि
= परिवर्तनशीले;
संसारे = अनादावस्मिन् जगति;
को वा न मृतः? को वा न जायते?॥१५॥
तात्पर्यम्-
यस्य जन्मना कुलं (कुटुम्बः) औन्नत्यं प्राप्नोति, सः पुत्रः
जातः इति वक्तुं शक्यते। अन्ये जीवाः बहवो संसारेऽस्मिन् जीवन्ति, म्रियन्ते
च।
कोटिशो जीवाः अस्मिन् जगति प्रत्यहमुद्यन्ते, विलीयन्ते
च, स एव तु
सुजन्मा धन्यजीवितो यस्य जन्मना स्वकुलं महीयते इत्याशयः।
आङ्ग्लेय्यार्थः-
While enlisting the good
qualities of a person, if the (writer’s) pen does not fall down (on a paper) by
surprise, if such a person’s mother is called a mother, then who is a barren
woman? [One who does not get recognized by his good qualities in the world,
then such a son is as good as not born at all.]
हिन्द्यर्थः-
गुणियों की गिनती के
आरम्भ में जिसके नाम पर सबसे पहले सहसा लोगों की कलम न उठे, उस पुरुष के जन्म से भी यदि उसकी माता
पुत्र-वती कहलावे, तो कहो वन्ध्या किसे कहेंगे? ॥ [जिसे अपने सद्गुणों के कारण लोग नहीं पहचानते, ऐसे
पुत्र का होना ना होने के समान है।]
No comments:
Post a Comment